Έμαθα φιλουσες κάποιον
Ποτέ δεν θέλω να το δω
Μπορώ να σε δω γυμνή ανάμεσα στο πλήθος
Να κρέμεσαι από χίλια αντρικα κορμιά Μπορώ να σε δω στα χέρια αλλων
Όχι όμως να φιλας
Ο τόπος που γεννήθηκαν οι ανάγκες μας
Είναι φυλακή
Και χωράει μόνο εμένα και εσένα Ανοίγει και κλείνει
Οταν ανοίγουν τα χείλη μου
να θρεψουν με πνοή τα δικά σου
Δεν υπάρχει προδοσία άλλη απ αυτή
Κοιμήσου με χίλιους
Αγαπά δυο χιλιάδες
Αν ανασανεις αλλού
Τελειώσαμε
Δεν πιστεύω τι μου λένε
ή θα με θρεψεις ή όχι
Και στο επόμενο φίλι
Θα ξέρω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου