Δεν θα σε φιλήσω απόψε

Δεν θα σε φιλήσω απόψε
Οι καρδιές δεν αντέχουν να ζουν στην απόρριψη
Αρνούνται να φορέσουν τα ρούχα της ελπίδας
Καίγονται μόνο για την αποδοχή
Ακόμα κι αν αυτή σημαίνει πόλεμο
Δεν θα σ’ αγκαλιάσω απόψε
Δεν είναι το δικό μου κορμί λιμάνι για τσακισμένα καράβια
Δεν είναι ο ιδρώτας μου πηγή αιώνιας λήθης
Δεν είναι η μυρωδιά μου φρεσκοκομμένο πλαστικό από λούτρινο κουκλάκι
Δεν θα σου μιλήσω απόψε
Βαρέθηκα να γίνονται οι σκέψεις μου κομμένα τριαντάφυλλα για προδομένα βάζα
Ανίκανος στέκομαι μπροστά από τις απατηλές αφίσες που κόλλησαν στο μυαλό σου
Εραστές και έμποροι λαδωμένων εντυπώσεων τυλιγμένων σε χρυσαφένια περιτυλίγματα
Θα κάτσω γυμνός στην άκρη των ονείρων σου
Στυγνή συνείδηση και κακή πρώτη εντύπωση
Δεν θα σου μιλήσω απόψε
Στέγνωσαν οι σκέψεις και ακούγετε μόνο ο απόηχος της ανάγκης
Βάλθηκε η ιεροσύνη του αγαπημένου να θέλγετε την προστυχιά του εραστή
Στο στόμα μια μονή λέξη εσύ
Δεν θα σ’ αγκαλιάσω απόψε
Ελπίζοντας στον χειμώνα που θα φέρουν τα σύννεφα της απόστασης
Προσδοκώντας ένα γαλήνιο θάνατο πίσω από την απόγνωση της ελευθερίας σου
Ανίκανος να φωνάξω τι ένιωθα , για να ζήσει κάτι πρέπει κάτι άλλο να πεθάνει
Δεν θα σε φιλήσω απόψε
Το φιλί μου ανήκει σε κόσμους που χαθήκαν
Το φιλί μου ανήκει σε εραστές που περίμεναν
Το φιλί μου ανήκει σε αγάπες που ονειρεύτηκαν άλλους καιρούς
Το φιλί μου γεννήθηκε να κλέβεται για να αξίζει
Δεν θα σε φιλήσω απόψε
Δεν θα σ΄ αγκαλιάσω απόψε
Δεν θα σου μιλήσω απόψε
Ένα πράγμα μου αρνούμαι να κάνω , να σε αναπνέω