Ψάξε ενά ποίημα

Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013

Ως τώρα


Από το παράθυρο ,
από τις γρίλιες του κόσμου
από εκεί θα γλιστρήσει ,
η  αλήθεια .
Όλοι είμαστε κουρασμένοι ,
λίγο ή πολύ .
Δυστυχισμένοι , λίγο η πολύ ,
γιατί δεν ξεγελάσαμε την χαρά να κοιμηθεί μαζί μας .

Η λύπη αδέσποτη , καλοντυμένη
Κερδίζει το αμήχανο χαμόγελο
της αναγκαίας παρουσίας .
Όπως όταν παίρνουμε το ασανσέρ με κάποιον άγνωστο,
το μόνο μας κοινό ή συνύπαρξη στον χώρο και τον χρόνο.

Μετρώ τα πόσα «σ αγαπώ» σε υποχρέωσα να πεις
και ντρέπομαι.
Κι υστέρα θυμάμαι με πόσο πόνο και απόγνωση κραύγασες
«ήσουν για μένα ο κόσμος μου».
Αυτό το ήσουν ,
σαν βελόνα ραπτομηχανής
γάζωσε μια συνείδηση αμαρτωλή μέσα μου.

Κανένας και τίποτα δεν θα ξαναδιασταλεί στην καρδία μου.
Ήμουν ο κόσμος , κάποτε για κάποιον .
Κι ύστερα έγινα κόμπος στον λαιμό του
και την σκέψη του .  
Μετρώ τα πόσα βλέμματα σιωπής σε υποχρέωσα να στείλεις
και ντρέπομαι.

Τώρα μετρώ πόσο σου κόστισα
και περιμένω .
Θέλω να δω αν εξαργύρωσα , όλη την φωτιά των ενοχών σου,
ή κάπου εκεί στο γύρισμα των χρόνων ,
θα με ξαναθυμηθείς , ως προοπτική. 

Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013

Ιδού ο Έρωτας


Με σάρκα γυμνή και ματωμένη
Ενδεδυμένος την χλεύη
Αυτός που ευαγγελίζεται τον  παράδεισο

Με τα μαλλιά ιδρωμένα στους ώμους  
Χτυπημένος από τους ίδιους ανθρώπους
που ευεργέτησε

Ο άντρας τον κοιτάει με μίσος
Η γυναίκα τον κοιτάει με φόβο
Αλυσοδεμένος
Πικραμένος

Και εγώ με τα χέρια
πλυμένα με  φόβους και ενοχές
τον κοιτώ ίσια στα μάτια
και αμφισβητώ την αλήθεια του

Ιδού ο Έρωτας
ο Επί ξύλου κρεμάμενος
για την δική μας σωτηρία .

Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2013

Ως έχει.....


Κοιτώ την ζωή ως άλλος ,
Ως άλλος κοιμάμαι , ως άλλος ξυπνώ .
Φοβάμαι ως άλλος κι ως άλλος μεριμνώ για το κάθε τι .
Στριφογυρίζω στις έννοιες μου ως άλλος
Και καταπίνω τον καπνό μου ως άλλος .
Ως άλλος σε σκέφτομαι , 
και ως άλλος αρνιέμαι να αρνηθώ τις σκέψεις μου για σένα ,
ως έπρεπε.
Και αναρωτιέμαι ως άλλος ,
ως πότε;
Και αφουγκράζομαι ως άλλος,  τον καιρό ,
τις ως τώρα συνθήκες .
Κι ως είθισται αναμιγνύω πικρό καημό
στα χνώτα των λέξεων μου ,
που ως εξ ουρανού θαύματος
χρειάζεται να πουν τα όνομα σου .   

Ως τώρα
τίποτα δεν μοιάζει τελεσίδικο .
Εγώ και εσύ,ως έρωτας .

Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

Ο Εραστής της Πατησίων


Υγρό κερί απ το στόμα σου οι λέξεις
παγώνουν στο άκουσμα τους
κι ύστερα κατρακυλούν εύθραυστες στα σεντόνια.
Πώς να διαλέξουν εραστή οι ενοχές και οι φόβοι , αδύνατο.
Θα ντυθείς , θα πλυθείς
δεν θα μιλήσεις.

Το τσιγάρο συντροφεύει αρμονικά τα κορναρίσματα ,
τα  μάτια μου έξω απ το παράθυρο στο πλήθος που ανεβοκατεβαίνει
τα δόντια σου στον λαιμό μου
τα λευκά μας μπλουζάκια στο πάτωμα .
Θα ντυθείς , θα πλυθείς
δεν θα μιλήσεις

Έχω δουλειές , η μόνιμη απάντηση στο κάθε μ αγαπάς
που γράφω στους τοίχους , απέναντι απ την σκέψη σου
το δάκρυ μου στον καθρέφτη σου
η ανάσα μου κοφτή
θα σ αγκαλιάσω , θα γελάσω
θα πνίξω τον φόβο μου.