Ψάξε ενά ποίημα

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

Στην Βιργινία ως γενέθλεια φωτογραφία στο χρόνο


Κάνω κύκλους πάνω από την ζωή 
Σαν τα μικρά αεροπλάνα
Κάθε χρόνο τέτοια μέρα
Περιμένω την σειρά μου να προσγειωθώ σε κάποιο όνειρο
Εσύ κοιμάσαι
Αφουγκράζεσαι την ανησυχία μου 
Εξωκοσμικά
Κάθε χρόνο τέτοια μέρα φορτώνομαι πάνω μου το βάρος της ύπαρξης
Της προσδοκώμενης ευτυχίας 
Κοιτάω ξαπλωμένη τον ουρανό 
Σέρνω τα χέρια μου στο πεζοδρόμιο
Θέλει χιόνι για να γίνεις άγγελος 
Στο τσιμέντο απλά γδέρνεις το δέρμα σου
παραμορφώνεσαι και πληγώνεσαι
What the fuck
Εγώ είμαι εδώ
Προσδοκώ , ελπίζω , αναμένω
Χαμογελάω πονηρά και υπόσχομαι
Σου υπόσχομαι
Εσύ κοιμάσαι
Δεν ακούω τίποτα 
χρόνοι
Σύρατε την ζωή πάνω μου μέχρι τώρα 
Και είμαι ακόμα εδώ
Πιστεύω , ελπίζω , αγαπώ 
Και είμαι εδώ 
Πιο φρέσκια από ποτέ . 

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Ξανά

Κραυγάζω πάνω σου
Σαν να γραφώ αντίο στο τελευταίο μου λιμάνι
Σαν να φυσάω με δύναμη την πνοή μου τελευταία φορά
Μ όση δύναμη έχω στα σπλάχνα μου
Που να αντιδράσεις σε αυτόν τον ήχο
Η φυσική αντίδραση είναι η άμυνα
Κραυγάζω επάνω σου
Σαν λυσσασμένος για ζωή γέροντας
Στην συνάντηση του με τον θάνατο
Τι να περιμένω για απάντηση εκτός από σώπασε
Κι ύστερα τι να μείνει από μένα
Κραυγάζω απάνω σου
Από ανάγκη να υπάρχεις
Να μου δώσεις ξανά , πίστη κι ελπίδα
Δεν έχω τίποτα από τα δύο πια
και κλείνομαι αποκαμωμένος
Σε ότι πιο σίγουρο με κράτησε ποτέ
Περιμένοντας να σε δώ να φεύγεις τρομαγμένη
Κι ύστερα να γυρίσω να σε ψάξω με το βλέμμα μου
Πιο ερωτευμένος από ποτέ