Ψάξε ενά ποίημα

Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2011

Ελένη

Σου γράφω σε χαρτί από γέλια,
ένα νησί
και μια γλάστρα με βασιλικό.
Φυλακίζω στα χοντρά χέρια του ακροβάτη χρόνου
μια πανοπλία,
ένα τριαντάφυλλο
και σκόνη από όνειρα παιδιών.

Ψηλό θα με θυμάσαι πάντα.
Σαν βουνό.
Να σκαρφαλώσουν πάνω του οι πόθοι και οι ελπίδες σου
να χτίσεις μια πόλη, να υπάρχεις στα χρόνια που θα έρθουν.
Κι ύστερα ένα ένα τα παιδιά μας
να σπέρνουν το αίμα τους στην Γή
υπερασπίζοντάς την.  
Τείχη στα δόρατα κατακτητών
και τα γυμνά σπαθιά τους .

Ελένη, φωνάζω παντού.

Στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.

Και δεν μου φτάνουν οι απόρθητες Τροιές,
δεν με τρομάζουν οι σαγηνευτές Πάρηδες.
Κι αν είχα ακόμα μια πατρίδα, έξω απ αυτή
κι εκείνη θα την έβγαζα στον πόλεμο.

Δέκα χρόνια χτυπώ το στήθος μου στα τείχη της πόλης, που σε κρατά φυλακισμένη.

Όλοι μου λένε πως ακολούθησες την μοίρα σου
διπλά σε ένα αμούστακο αγόρι.
Μονάχα εγώ ξέρω,
πως κάθε βράδυ ακουμπάς της Τροίας της ξερολιθιές, κοιτώντας το αιγαίο

και μου φωνάζεις,

Μενέλαε, έλα και σώσε με από μένα.

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011

Χρωστούμενος έρωτας

Σε θυμάμαι πάντα με ένα ανοιχτό χαμόγελο
Να εξαφανίζεσαι μέσα σε χρωματιστούς καραμελένιους κόσμους του μυαλού σου
Σα να ζεις στο εκεί
Και να ονειρεύεσαι το εδώ
Εγκλωβισμένη μια ζωή εκεί σε κοραλένια φορέματα
Και εδώ σε μια άχρωμη και ανέραστη ευθεία
Δυο κόσμοι ανάποδοι
Με ερωτεύτηκες κάποτε στον χρωματιστό σου κόσμο
Και με πρόδωσες στην ανέραστη ευθεία σου
Έμεινα χρόνια να αναρωτιέμαι γιατί ;
Τώρα ξέρω .

Με θυμάσαι πάντα με μια θλίψη στα μάτια
Να  είμαι υπόλογος σε μια γκρίζα φυλακή καθήκοντος μες το μυαλό μου
Σα να ζω εκεί
Και να ονειρεύομαι το εδώ
Εγκλωβισμένος εκεί στην ιερή αποστολή μου και το όνομα της γενιάς μου
Και εδώ στο κάθε τι λαμπερό και αστείο σε μια χρωματιστή φούσκα
Σε ερωτεύτηκα κάποτε στον χρωματιστό μου κόσμο .
Και σε πρόδωσα στην φυλακή των καθηκόντων μου
Χρόνια αναρωτιόσουν , ποιος έφταιξε;
Τώρα ξέρεις .

Αν γύριζα πίσω τα χρόνια
Ακόμα θα ήσουν με την πλάτη στο χαλί
Δεμένη
Και θα φίλτραρα μέσα από το στόμα μου
Κάθε καινούρια σου ανάσα.
Κι αυτό γιατί ποτέ δεν ήσουν για μένα
Όμορφη η άσχημη
Απλά δυο λαμπερά μάτια .
Δεν είχες όνομά να σε φωνάζω
Είχες αστέρι να ονειρεύομαι .