Ψάξε ενά ποίημα

Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2014

Σίγμα

Απ’ όλα γράμμα του αλφαβήτου
Το σίγμα
Μου είπε τα πιο πολλά
σώμα ,στιγμή, σιωπή, σήμερα
συνέχεια
συ

ούτε το στόμα δεν χρειάζεται ν ανοίξεις
για να το πεις

κάποτε σου έστειλα ένα ποίημα
για μια Μαρίνα
που ο ποιητής
στο τέλος
στυλωμένη την έλεγε

πάλι σίγμα

Απ όλα τα γράμματα του αλφαβήτου
ένα μου έταξε η ζωή
να μου μιλήσει
σοφία, σημείο, σήμαντρο, σφάλμα, σημασία
σχέση
στίγμα
συ

ξέρεις του ονειροπόλου η μοίρα είναι η μοναξιά
όλοι προσγειώνονται στο τέλος

κάποτε σου έστειλα ένα τραγούδι
για ένα κορίτσι
που έφυγε γιατί φοβήθηκε
και για ένα αγόρι που  δεν την κράτησε
γιατί σώπασε

πάλι σίγμα.

αλλά και το σαγαπώ σίγμα έχει
και το σε σκέφτομαι δυο φορές

πολλά μαθαίνεις απ το σίγμα

αρκεί να το ακούσεις στην σιωπή του  

Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014

Together, no more.

Its seems so wrong
For me to be, apart from you
It seems so wrong
The night I ask
The orange dusk
Why you lost your love?

I tremble, I fear
For me to be, apart from you
I tremble, I fear
I long you breath
It feels like death
Why my love is gone?

My body aches
For me to be, apart from you
My body aches
My rotten pray
My slow decay

To whom my love is gone?

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014

Στον Πάνο

Πώς  μετράς
Έναν άνθρωπο;
Στο ύψος
Στο βάρος
Στον χώρο που καταλαμβάνει.
Στα χρόνια που ζεί;
Πως μετράς έναν αδερφό;

Βαρύς είσαι όταν αγαπάς,
δεν σε μετακινούν εύκολα.
Και χαμηλός στο ύψος,
πάντα κανείς τον άλλο να νιώθει ψηλότερος.  
Καταλαμβάνεις όσο όγκο χρειάζεται
για να χωρέσουν μέσα του ,
αυτοί που πρέπει.

Έτσι σε μετρώ αδελφέ μου
και κάθε χρόνο
σε νιώθω χαμηλότερο , βαρύτερο
και ευρύτερο.
Κάθε χρόνο όλο και πιο σπάνιο 
ανάμεσα στις αγέλες των ανθρώπων.

Από καρδιάς Ακέλα
Χρόνια πολλά κι

Ευχαριστώ.
   

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2014

το δικό μου σ αγαπώ για σένα

Στις παγωμένες ανησυχίες σου
στο οχυρό της σιωπής σου,
στην απόσταση που βάζεις ανάμεσα μας,  
στην αλήθεια που κρύβεις,
σε μια χαόδη λογική,
στον τρόμο του έρωτα
που έστρεψα εναντίων σου.

Στους χιλιάδες λόγους
που στέκουν μεταξύ μας
και μας κρατάν απέναντι

σε όλες τις αποστάσεις

εκεί φώναξα το δικό μου σ αγαπώ
για σένα

δεν προσδοκώ κανένα παράδεισο
καμία ευτυχία
δεν θέλω κανέναν παράδεισο
καμία ευτυχία

και δεν φοβάμαι πια
καμία κόλαση.
γιατί καμία κόλαση
δεν μπορεί να στηθεί
εκεί που στέκεσαι.

Θ ανάψω ακόμα ένα τσιγάρο,
θα κλείσω τα μάτια
και θα φορέσω  μια στιγμή σου
κατάσαρκα
θα σε ακούσω να αναδιατυπώνεις
το όνομα μου
στο προσωπικό σου ύφος .

κόλαση και παράδεισος,
εκεί είναι ο χώρος μου,

εκεί όπου φτάνει η φωνή σου.

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014

διατίθεσαι;

Σπάσε την σιωπή σου με μια λέξη
δυο φράσεις
ή μ’ ένα χείμαρρο από λόγια
απλά σπάσε την σιωπή σου.

Ούτε τι είναι
ούτε που πάει , με νοιάζει.
Μαζί σου
μπορώ να στέκω θεατής της ζωής σου
να πρωταγωνιστώ
η να κρύβομαι σ αυτήν
ανάλογα πώς θέλεις.

Ένα μονάχα
αυτό που είμαι
μην νομίζεις πως το ξέρεις.
Όπως εγώ γνωρίζω
πως πλήρως αγνοώ , αυτό που είσαι
και απλά μ αρέσει να το βλέπω
να εξελίσσετε.

Προς όπου.

Συμφωνώ , διαφωνώ
Μ αρέσει , δεν μ αρέσει

Σ αγαπώ γι αυτό που είσαι

και ξέρω
πως και εσύ αγαπάς αυτό που είμαι

ποσό κοντά
πόσο μακριά
αυτήν την απόσταση
την καθορίζουν λέξεις

που δεν τις λες
γιατί φοβάσαι
μην σου στερήσω την ελευθερία σου 

να σκέφτεσαι
να είσαι

ψέματα

χρόνια ήμουν ο μόνος  
που πολεμούσε
γι αυτήν σου την ελευθερία

να σκέφτεσαι
να είσαι.

Τώρα απλά ρωτάω
που είσαι;
Και αν διατίθεσαι

να συμβάλεις στην δική μου απελευθέρωση.

Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2014

Ηχώ της Κριστίνα Ροσσέτι , απόδοση Δ. Καλούπης

Έλα μου ,μες της νύχτας την σιωπή
   Έλα μου, στα άηχα λόγια του ονείρου
Έλα μου με ολοστρόγγυλά απαλά μάγουλά και μάτια λαμπερά
    όπως ο ήλιος στο ρυάκι.
        Έλα μου, στα δάκρυα,
αχ  μνήμη, ελπίδα κι έρωτας των χρόνων που έκλεισαν.

αχ , όνειρο, ποσό γλυκό, πολύ γλυκό, πολύ γλυκόπικρο.
    Όλων αυτών που το ξύπνημα αρμόζει στον παράδεισο.
Εκεί που ξέχειλες ψυχές, από έρωτα αιώνιο, γνωρίζονται.  
    Εκεί που μάτια διψασμένα γεμάτα πόθο,
        την πόρτα την αργή κοιτούν,
να μπαίνει μόνο κάποιος και να μην φεύγει κανείς.

Όμως έλα μου, στα όνειρα μου, για να ζήσω.
    Αυτήν μου την ζωή αν και θανατερά ψυχρή,
 έλα μου στα όνειρα  , να της δώσω
     παλμό για παλμό, ανάσα για ανάσα ͘
         μιλά σιγά,  ψιθυριστά
όπως παλιά , αγάπη μου, πόσο παλιά.  

Christina Rossetti: Echo

    Come to me in the silence of the night;
        Come in the speaking silence of a dream;
    Come with soft rounded cheeks
and eyes as bright
        As sunlight on a stream;
            Come back in tears,
    O memory, hope and love of finished years.

    O dream how sweet, too sweet, too bitter-sweet,
        Whose wakening should have been in Paradise,
    Where souls brim-full of love abide and meet;
        Where thirsting longing eyes
            Watch the slow door
    That opening, letting in, lets out no more.


    Yet come to me in dreams, that I may live
        My very life again though cold in death;
    Come back to me in dreams, that I may give
        Pulse for pulse, breath for breath:
            Speak low, lean low,
    As long ago, my love, how long ago

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014

Μ

όπως Μαγδαληνή όπως Μαρία όπως Μάνα ...όπως Μ' αφορμή την Μαριάννα (Χρόνια Πολλά)

Με όπλο το κραγιόν μου
χαράζω ένα περίγραμμα
της μορφής μου
στον καθρέφτη
Βαμμένη , ντυμένη , όμορφή,
ένα πτώμα.
Πόσο δύσκολα αλλάζει ο κόσμος
και πόσο εύκολα τρομάζει ο κόσμος μας.

Επάνω μου πλάθω την κοριτσίστικη εικόνα
να κρύψει την γυναίκα μέσα μου
που υποφέρει
όταν κάθε γυναίκα αναγκάζεται
στο οτιδήποτε
γι όποιο λόγο.
Όταν την αγνοούν.
Όταν την κουράζουν
και παραιτείτε.
Και την ξεχνούν. 

Με όπλο το κραγιόν μου
χαράζω ένα περίγραμμα
της μορφής μου
στον καθρέφτη
Βαμμένη, ντυμένη, όμορφη,
ένας δεδομένος χώρος.
Πόντο δεν θα κάνω πίσω από ότι είμαι,

για όλα τα κορίτσια,
εγώ.