Η ρουτίνα του σ αγαπώ

Απορία ο θάνατος ή απόρροια
Γελάς
Τραγουδάς
Τα μάτια σου γυαλίζουν στο μέσα μου σκοτάδι
Τι να πω
Το σ αγαπώ ακούγετε σαν καθημερινός ήχος
Ευχάριστος αλλά καθημερινός
Εγώ δεν νιώθω τίποτα καθημερινό για σένα
Αλλά το νιώθω κάθε μέρα
Κι ύστερα φεύγεις
Και ένα φιλί σαν θάνατος
Απορία λοιπόν αυτός ο θάνατός
Ή απόρροια ;
Χορεύεις
Συσπάσαι
Γελάς ξανά
Έχω χρόνια να γελάσω
Ξεσπάνε πάνω μου οι λυγμοί του κόσμου
Τα υστέρα και τα απόηχα από τον απανταχού πόνο
Αν δεν κυλούσε και το δικό σου γέλιο Στις φλέβες μου
Θα τρελαινόμουν
Και δεν έχω τίποτα να σου προσφέρω σε ανταπόδοση
Για το γέλιο
Για τα λαμπερά μάτια που φωτίζουν το εντός μου σκοτάδι
Σ’ αγαπώ θα πώ και σήμερα
Και δεν θα πεθάνω όσο κι αν με φιλάς
Για να φύγεις