Ψάξε ενά ποίημα

Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

Άννα


έμαθα έναν Χριστό
άντρα
ντυμένο στην αφοσίωση.
Έγινα ένα με το καθήκον
την αγιοσύνη της υπηρεσίας στον επερχόμενο Θάνατο
και την θλίψη.
Γυναικεία ,αρνούμενη κάθε άλλο έρωτα
από αυτόν του ίδιου του Θεού.
Και ο Χριστός πήρε την θέση του στον Σταυρό.

έμαθα έναν Άνθρωπο
άντρα
ντυμένο την αυταπάρνηση.
Παντρεύτηκα το καθήκον
την αγιοσύνη της υπηρεσίας για μια νίκη στον Θάνατο.
και την φθορά.
Γυναικεία, αρνούμενη τα παιδικά μου όνειρα,
για τον πραγματικό Άγιο, τον Γιατρό.
Και ο Χριστός έγινε μια γλυκιά ανάμνηση.

έμαθα τον εαυτό μου
άνθρωπο
ντυμένη όλες τις ανάγκες που αρνήθηκα.
Γύμνωσα το κορμί μου
για την ιερότητα της υπηρεσίας απέναντι στην ζωή.
και την ύπαρξη.
Γυναικεία, αρνούμενη κάθε προηγούμενο ψέμα που είχα πει στον εαυτό μου,
για την χάρη του Ποιητή και για τον έρωτα.
Και ο Χριστός αναστήθηκε μέσα μου.

Πριν απο μερικά χρόνια, στα πλαίσια μιας εκπαίδευσης των Προσκόπων βρέθηκα στο Σανατόριο του Πηλίου που με ξενάγησαν φίλοι, στο ερηπομένο πια, μνημείο και την Ιστορία του. Ιστορία που το δένει με τον ερώτα του Άγγελου Σικελιανου και την γυναίκας του Άννας, η οποία άφησε τον Γιατρό συζηγό της και το έργο τους στο σανατόριο .... για την Αγάπη του Αγγέλου Σικελιανού. Το ποιημά γραφτηκέ με αφορμή εκείνη και την ζωή της.

Τετάρτη 30 Ιουλίου 2014

Με αφορμή την σιωπή



Η σιωπή
σε καθιστά στόχο ακίνητο
σε κάθε είδους ερμηνεία.
Για άλλους είναι σοφία
και για άλλους ηλιθιότητα.
Για μένα αμηχανία
και πληγή ανοιχτή.

Η σιωπή
σου δίνει χρόνο
να δεις αν έχεις ή δεν έχεις.

Η σιωπή
λυτρώνει απ την αλήθεια
και τον πόνο που σε υποχρεώνει
να ζήσεις
ή να προκαλέσεις.

Η σιωπή έχει πατρίδα
την μοναξιά.
Και φίλους την ενοχή και την αδράνεια.
Μονή της σωτηρία τα λόγια.

Τα λόγια
σε καθιστούν γυμνό, στον κάθε ένα.
Σε κάθε μνήμη δυνατή.
Για άλλους είναι σοφία
και για άλλους ηλιθιότητα.

Τα λόγια
σε φέρνουν
προ τετελεσμένου.
Έχεις δεν έχεις.

Τα λόγια
λυτρώνουν,όσο κι αν δεν φαίνεται, απ το ψέμα
και την ελπίδα που σε υποχρεώνει
να ζήσεις
ή να προκαλέσεις.

Τα λόγια έχουν πατρίδα
την συναναστροφή.
Και φίλους την υποκρισία και την αλαζονεία.
Μόνη τους Σωτηρία οι πράξεις.

Οι πράξεις
σε καθιστούν ένοχο απέναντι σε όλους.
Με λόγια και με σιωπή.
Αναμφισβήτητα οι πράξεις
σε κατηγοριοποιούν ως παράνομο και επικίνδυνο.
Για ότι και να προκαλέσεις
κακό ή καλό.
Κατηγορείσαι ως δόλιος.
Και πάντα ανεπαρκής.

Πατρίδα σου ο εαυτός σου
δεν έχεις φίλους , όμως μπορείς να βρεις συνεργάτες.
Αρκεί ν αντέξεις την φλυαρία ή την σιωπή τους.

Οι πράξεις δεν σώζονται με τίποτα.
Όμως αθροίζονται , ζυγίζονται και μετριούνται.
Απ την ψυχή σου.

Και κάθε βράδυ βγάζει αποτέλεσμα
κοιμήσου ή μην κοιμηθείς.

Κυριακή 27 Ιουλίου 2014

Στο τέλος


Στο τέλος θα συναντηθούμε
όταν τα τείχη της σιωπής
δεν θα έχουν τίποτα άλλο να πουν

μιαν ανοιξιάτική μέρα στην θάλασσα
με τα σύννεφα να ξαπλώνουν τεμπέλικα
μες το γαλάζιο τ ουρανού

και μόνο τότε
θα καταλάβεις
πόσο μόνο με άφησες

και μόνο τότε
θα καταλάβεις
πόσο σε στερήθηκα

καμία ευθύνη δεν σου καταλογίζω
είναι απλά
ο πόνος
που η αλήθεια είναι μόνο μια στιγμή
στο τέλος

Τετάρτη 23 Ιουλίου 2014

Your left hand man


hey

το σκέφτηκα
θα κρατήσω το αριστερό σου χέρι

αν θες
 
με το δεξί κρατάς την ενοχή σου
τον άντρα βιτρίνα σου

εγώ θα μείνω για τ' αριστερό σου χέρι
για όποτε θες

όταν κλαις
όταν γελάς
στις στιγμές που δεν θες να είσαι μόνη
και θες να ξεχαστείς

θα χτίσω έναν κόσμο
για μένα και για σένα
για όσο έρχεσαι

η ζωή μου
η ζωή σου

εγώ
your left hand man
not your ego
but your hideout

ανεβωκατεβένωντας την παλίρροια της καρδιάς σου
όταν θες να ξεκουράσεις τα πόδια σου
και την πλάτη σου

όταν θες να νιώσεις μοναδική

όταν θες έναν άντρα στο αριστερό σου χέρι. 

 

Τρίτη 22 Ιουλίου 2014

ο Έρωτας κι η Πεταλούδα


Στην αρχή ήταν το χάος
ύστερα στο χάος γεννήθηκε μία ανάγκη
ένα φτερούγισμα από δύο μεταξένια φτερά
έρωτας

ύστερα το χάος
πάχυνε την ύπαρξη του και έγινε μέρος γη
μέρος χάος
έτσι το χάος
κοίταξε την γη
και ένα μεταξένιο φτερούγισμα
μια καινούρια ανάγκη γεννήθηκε

έρωτα διέταξε
ακούμπα την γή

ο έρωτας ακούμπησε την ύπαρξη του στην γη
μια ανάγκη γεννήθηκε μέσα του
ένα μεταξένιο φτερούγισμα
ξάπλωσε μέσα της
χρόνια
μέχρι που έγινε ένα μαζί της

και η γη ξύπνησε
γέμισε ζωή

το χάος πλημμύρησε πάλι από
μιαν ανάγκη
ένα μεταξένιο φτερούγισμα
και νερό άρχισε από μέσα του να τρέχει πάνω στην γη

κι ο έρωτας ξύπνησε
κι η γη γέννησε
και το χάος έλαμψε

και τότε ο έρωτας είδε τα μεταξένια φτερά
και ζώστηκε δέρμα και μυς και κόκαλα και αίμα
για να τα πιάσει

έγινε νύχτα , έγινε πρωί
φορές επτά
βδομάδα πρώτη

Το χάος κουράστηκε
η γη κουράστηκε
ο έρωτας έκλεισε τα σάρκινα μάτια του

δυο μεταξένια φτερά
γύριζαν γύρω από τον έρωτα

όμορφος σκέφτηκαν
και άρχισαν να ρουφάν από το πλάι του
αίμα και κόκαλα και δέρμα και μυς
και τα μεταξένια φτερά ζώστηκαν σάρκα
για τον έρωτα

και ο έρωτας ξύπνησε
ως άντρας
και είπε ακουμπώντας τα μεταξένια φτερά που ζώστηκαν σάρκα
ανδρίδα είσαι

κομμάτι μου είναι αυτό
σάρκα από την σάρκα μου
και αίμα από το αίμα μου

και την ακούμπησε
και την δάγκωσε
και την φίλησε
και έγιναν ξανά μια σάρκα, για λίγο.

Και ένοιωσε εκείνος για λίγο ένα μεταξένιο φτερούγισμα
και ένοιωσε εκείνη για λίγο τα φτερά της, ξανά.

και την κοίταξε
και τον κοίταξε

πεταλούδα την είπε

και άνθισε η γης
και μεταξένια φτερά γέμισαν τον ουρανό
και χαμογέλασε










Δευτέρα 21 Ιουλίου 2014

Το πρωινό σου κέφι


Απ όλα όσα μου λείπουν από σένα
τίποτα δεν είναι
βαθύτερα αναγκαίο στην ύπαρξη μου
από το πρωινό σου κέφι.

αυτό που μου θύμιζε
πριν τον καφέ και το τσιγάρο
ότι υπάρχουν άνθρωποι
ευτυχισμένοι
απλά που ξυπνήσανε.

Παρασκευή 11 Ιουλίου 2014

Γενηθήτω το θέλημα σου

Φτάνει ένα κομμάτι σου
να συνταράξει την μέσα μου ισορροπία,
την ψευδαίσθηση ότι τάχα μου
δεν έχω τίποτα από σένα πάνω μου
δεν φέρνω τίποτα από σένα μέσα μου

Αγωνιώ
καίγομαι
φουντώνει η εντός μου κόλαση

Φτάνει ένα κομμάτι σου
πεταμένο κάπου.
Σε έναν δρόμο μισοτελειωμένο
να γδέρνει την άσφαλτο νωχελικά.
Ένα μοναχά κομμάτι σου
να μου θυμίσει όλη την ομορφιά
που δεν με θέλησε.

όλη αυτή την ομορφιά
που γίνηκέ μέσα μου κόσμος.

Φτάνει ένα κομμάτι σου
να με ολοκληρώσει
ως θέληση.

Φτάνει ένα κομμάτι σου
να μου θυμίσει
πως η  ομορφιά αυτή
με αποκλήρωσε ως θέλημα.

Έστω

Ας γίνει έτσι.
Ας κλείσει ο κύκλος
με αίμα , με χώμα
με άσφαλτο,με σιωπή.

Γενηθήτω το θέλημα σου
Ως εκ των υστέρων
Και επί της αρχής

Κάθε μνήμη ολόκληρη
ας γίνει κομμάτι

Κι ύστερα κομμάτι το κομμάτι
ας γίνει λήθη.