Ψάξε ενά ποίημα

Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

Σε είδα

Ξέρω πως έκλαιγες απόψε
Μην με ρωτάς πώς
Ακολουθώ τον πόνο από ένστικτο
Ίσως
Δεν φαινόταν στα μάτια σου
Η κάπου θολά στο πρόσωπο σου
Απλά το ξέρω
Δεν στενοχωριέμαι γι αυτό
Όλοι κλαίμε
Κάποτε
Κάπου
Απλά δεν μπορώ να κοιμηθώ
Ούτε να κλάψω μπορώ
Έτσι καπνίζω
Και κλαίω μαζί σου νοερά
Για σένα
Για μένα
Για τα αφημένα του κόσμου
Για το να καιρό που αλλάζει χωρίς να μας ρωτήσει
Για το ένα φιλί που αφήσαμε στην μέση
Και ύστερα το ξεχάσαμε
Συμπάθα με
Δεν ξέρω τι λέω
Κλαίω

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου