Ψάξε ενά ποίημα

Πέμπτη 21 Αυγούστου 2014

Αltέρως ή η διαδικασία του ουρανού.

Λογιάζω το πέρασμά σου από την ζωή μου,
ως θαύμα.
Το λίγο αυτό ταξιδάκι,
της επιθυμίας και της απροθυμίας.
Θαύμα το λογιάζω .
Τι να σου πω,
άκουσα κάπου
πως τάχα για μένα αδιαφορούσες.
Αστείο πράγμα ,
λίγοι γνωρίσουν ,
ίσως εγώ μονάχα,
πώς μου δώκες ότι πολυτιμότερο είχες, 
άηχα όνειρα.
Άκουσα κάπου πως με άντρες άλλους
έπλενες την μυρωδιά μου
από πάνω σου.
Αστείο πράγμα ,
λίγοι γνωρίσουν ,
πόσο αυτή η μυρωδιά 
σου έκαιγε το δέρμα.
Κάποιος μου είπε,
πόσο πνιγμένη σε έκανα να νιώθεις,
ποσό απελευθερώθηκες .
Αστείο πράγμα
λίγοι γνωρίσουν ,
ίσως εγώ μονάχα,
πως μπροστά μου στάθηκες γυμνή
ψυχή μονάχα,
πως φόρεσες φτερά αδοκίμαστα
ανέβηκες στον λόφο των ψηλότερων προσδοκιών,
και πριν να πέσεις στο κενό,
με κοίταξες.
Και γω σε έσπρωξα.

Λίγοι γνωρίζουν
πως μου χάρισες το πρώτο σου φτερούγισμα,
σαν έπαψες να είσαι χρυσαλλίδα.
Και να πετάξεις τόλμησες.

Όλοι δοκούν πως ήρωας γεννιέσαι ,
εσύ και γω γνωρίζουμε,
πως είναι το να στέκεσαι γυμνός
με την ψυχή στα χέρια,
και μια σκληρή φωνή ,σαν εντολή
πέσε
να λέει.

πόσος χρειάζεται έρωτας ,
πόσος χρειάζεται θάνατος και πόση ανάγκη
και πόσο δάκρυ,
από ζώό που σέρνεται στην γη

φτερά να βγάλεις.
Και να τολμήσεις ουρανό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου