Ο αιώνας κοιμήθηκε
και μαζί του κοιμήθηκε κάθε κύτταρο δικό μας.
Ο ύπνος σαν μεσημεριάτικός
σε αναπαυτική καρέκλα του κήπου.
Θες η ζέστη
θες η αφόρητη ησυχία.
Κοιμηθήκαμε.
Και ξάφνου μας ξυπνούν αλαλαγμοί
φωνές πολέμου
παιδιά που κλαίνε , απ άκρη σ άκρη στον κήπο μας.
Όλοι έχουν μιαν αιτία ,
ένα δίκιο να υπερασπίσουν
με θάνατο
και μεις που κουβαλάμε την αλήθεια στις πλάτες μας
κοιμιζόμασταν.
Δεν πειράζει.
Ήρθε ή ώρα
σήκω.
Όταν οι άλλοι νομιμοποιούνται να σκοτώσουν για μιαν ιδέα
καρφωμένη στο κεφάλι τους .
Ήρθε η ώρα
σήκω
εμείς θα
νομιμοποιήσουμε τον θάνατό στην ιστορία , πεθαίνοντας για την αλήθεια.
Hasta la victoria Siempre.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου