Έχει όνομα ο έρωτας

Για τον καθένα ο έρωτας

έχει ένα όνομα

το κρύβει στα κατάβαθα

της ύπαρξης του

σαν μυστικό, σαν αδυναμία

το θάβει

σε μια απέλπιδα προσπάθεια

ν αντέξει

την ζωή που εξελίσσετε

ο έρωτας συνήθως είναι θύμα

των δημοσιών σχέσεων

των άλλων και των προσδοκιών τους

των μέσα μας , φόβων

Για τον καθένα ο έρωτας

έχει πρόσωπο

που το γρονθοκόπησαν ανάγκες

και βία ιδιοκτησίας

λόγια απέραντα το έθρεψαν

και πράξεις ανείπωτες

το βίασαν

Ο έρωτας, για τον καθένα

έχει στιγμές

εντός

και εκτός

στις στιγμές εντός, σαν παραμύθι εκτυλίσσετε

φεγγοβολώντας , αστράφτει ο,τι καλύτερο έχουμε

και όλα του φαίνονται να λέν “είσαι για μένα”

στις στιγμές εκτός, σαν εφιάλτης , διψώντας για αίμα

τρέφετε απ τον εγωισμό, οτι και αν γίνετε

ακούει πάντα ,“δεν μου κάνεις”

Έτσι , πεθαίνει ο έρωτας

από την ασυνέπεια μας

να είμαστε ίδιοι

μέσα κι έξω.

Και τ όνομα του

και το πρόσωπο του

τα θάβουμε μέσα μας

και μαζί του θάβουμε

τις στιγμές του εντός μας

και φοράμε πανοπλία τον εφιάλτη

των πράξεων μας, τις στιγμές εκτός

απο φόβο,

γιατί, πόσους έρωτες αντέχουμε να θάψουμε.