σιδερωμένα ταξίδια
με προορισμούς ιλουστρασιόν
και στα χέρια μου
εισιτήρια τοπογραφημένα
και γω που ονειρευόμουν αίμα
και στάλες ιδρώτα στο μέτωπο
και γω που ονειρευόμουνα.
Σιδερωμένες λέξεις
με εκφορές καθωσπρέπει
και στα χείλη μου
φτηνά και αβασάνιστα λόγια
και γω που ονειρευόμουν φωνές
και λέξεις που να σχίζουν τα σύμπαντα
και γω που ονειρευόμουνα.
Υστέρα εσύ εκάνες είσοδο
με χρώμα στα λόγια,
εσύ που γύρισες από τον κόσμο ταξιδεμένη
με την δροσιά της αφέλειας
στα χείλη
και την παρθενιά του αβίαστου
και γω που ονειρευόμουνα
σε βρήκα ακουμπισμένη
με την βαλίτσα στο χέρι
κατάκοπη
που ήσουνα , με ρώτησες;
αντε να απολογηθώ που σε ψάχνα
εκέι που ταξίδευα
αντε να απολογηθείς που ησουν εδώ
που ονειρευόμουνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου