Ποια καληνύχτα μας αρμόζει απόψε;

Σε σκέπτομαι

στην άκρη των φόβων μου

ακουμπισμένη σε μια γωνιά αρσενική

με ένα ποτήρι αχόρταγο στο χέρι

να αναλογίζεσαι

τι απόμεινε από μας ,να στέκει

ως κάποια ελπίδα

Αναρωτιέμαι ποια καληνύχτα

μας αρμόζει απόψε

των εραστών

των συντρόφων

ή απλά δυο διψασμένων ταξιδιωτών

που κοντοστάθηκαν πάνω από το ίδιο ποτήρι

και μοιράστηκαν την δροσιά του

σε σκέπτομαι

φορτωμένη με τις κουμπωμένες σου ανάγκες

να τεντώνεις τα χέρια σου

αγκαλιά σε μια συγκυρία ποιο πρέπουσα

όπως θυμάσαι να την χτίζεις κορίτσι ακόμα

μέσα σου

αναρωτιέμαι πια καληνύχτα

μας αρμόζει απόψε   

που ο καθένας διαφεντεύει τον κόσμο του

τρομοκρατημένος από τον κόσμο του άλλου

κι ύστερα ο έρωτας

υπερτιμημένη οντότητα

εμείς στις καληνύχτες επενδύσαμε  

τις πρέπουσες