Ψάξε ενά ποίημα

Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2014

Στην απέναντι γυναίκα

Πώς με κοιτάς έτσι.
Μισό μέτρο άνθρωπος .
Και πώς με το βλέμμα σου
καθηλώνεις και παραλύεις το μυϊκό μου σύστημα.
Πώς με κοιτάς έτσι .
Μέσα σου δεσπόζει μια ασπρόμαυρή κόλαση ,
που θέλω να κάνω παράδεισό μου.
Πώς με κοιτάς έτσι .
σαν να μην περιμένεις τίποτα πια και από κανέναν ,
σαν να ανταπόδωσες μια κακιά πράξη.
εκδικήθηκες;
Τίποτα δεν πιστεύεις απ όσα λέω.
Πως με κοιτάς έτσι.
Σαν να είσαι δεμένη πάνω μου
με μια μοίρα που σιχαίνεσαι
κι ύστερα πάλι αν δεν είμαι εκεί , σε διαλύει η μοναξιά σου.
Πως με κοιτάς έτσι
κρεμασμένη σε ασπρόμαυρα κάδρα
ιλουστρασιόν θλίψη
αποτυπωμένη στιγμιαία.

Πως με κοιτάς έτσι
Γυναίκα
Ποια νομίζεις πως είσαι
και ήρθες να στοιχειώσεις την ασυδοσία μου
πως τολμάς και με κοιτάς έτσι
γυναίκα .
δεν με φοβίζεις

θα σε θάψω με την αδιάφορη, αγάπη μου.   


αφιερωμένο στην Τζάνις Τζόπλιν και την Κατερίνα Γώγου και την "Ελένη" μου για την ευκαιρία να τις ερωτευθώ παράφορα χωρίς ποτέ να δω βυζιά και κώλο .... πράγμα που ακόμα το αντιμετωπίζω ως ασθένεια.     

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου