Ματιά απο επιλογές

Έχεις δυο μάτια θλιμμένα πια

Και ένα πικρό χαμόγελο
Σαν να σε γέρασε ο κόσμος και να σε κούρασε
Δεν ξέρω τίποτα για σένα
Μονό πως χάθηκε η ματιά σου
Κάτω από ένα βάρος ενοχών

Καθόλου δεν μ αρέσει η νέα σου εσύ
Δεν την γνωρίζω
Σαν να μην ήτανε ποτέ η εσύ που γνώρισα
Η εσύ που αγάπησα και αγαπήθηκα από αυτήν

Και σε κοιτώ σαν ξένος
Και προσπαθώ να καταλάβω
Πως ένας άνθρωπος επιλέγει να ζει
Με τον χειρότερο του φόβο
Αυτό που πάντα ήθελε να μην είναι
Και για πόσο

Βέβαια πάντα είναι πιο εύκολο
Να ζεις με τις επιλογές των άλλων και τις δικές σου ενοχές
Παρά με τις επιλογές σου …ένοχος απ όλους τους άλλους.