έφυγες

Ετούτο το μεσημέρι

έχει τοποθετήσει μια γλυκιά θλίψη

ανάμεσα στα κύτταρα

του δέρματος

που τρέφει

η ραστώνη του ήλιου

έφυγες

και ξοπίσω σου

έτρεξαν ώρες αμήχανες

και στιγμές από ξένοιαστα καλοκαίρια

στην θάλασσα

στον ήλιο

στην αυλή την πίσω του παράδεισου

έφυγες

σούρουπο αυγουστιάτικο

μου σκιάζει το σώμα

να επουλωθεί

να αντέξει μια μέρα ακόμα

στον ήλιο

άκαφτο.  

έφυγες

Το κορμί ακίνητο

σε περιμένει

δεν έχει πια που αλλού να πάει.