Ψάξε ενά ποίημα

Τρίτη 22 Ιουλίου 2014

ο Έρωτας κι η Πεταλούδα


Στην αρχή ήταν το χάος
ύστερα στο χάος γεννήθηκε μία ανάγκη
ένα φτερούγισμα από δύο μεταξένια φτερά
έρωτας

ύστερα το χάος
πάχυνε την ύπαρξη του και έγινε μέρος γη
μέρος χάος
έτσι το χάος
κοίταξε την γη
και ένα μεταξένιο φτερούγισμα
μια καινούρια ανάγκη γεννήθηκε

έρωτα διέταξε
ακούμπα την γή

ο έρωτας ακούμπησε την ύπαρξη του στην γη
μια ανάγκη γεννήθηκε μέσα του
ένα μεταξένιο φτερούγισμα
ξάπλωσε μέσα της
χρόνια
μέχρι που έγινε ένα μαζί της

και η γη ξύπνησε
γέμισε ζωή

το χάος πλημμύρησε πάλι από
μιαν ανάγκη
ένα μεταξένιο φτερούγισμα
και νερό άρχισε από μέσα του να τρέχει πάνω στην γη

κι ο έρωτας ξύπνησε
κι η γη γέννησε
και το χάος έλαμψε

και τότε ο έρωτας είδε τα μεταξένια φτερά
και ζώστηκε δέρμα και μυς και κόκαλα και αίμα
για να τα πιάσει

έγινε νύχτα , έγινε πρωί
φορές επτά
βδομάδα πρώτη

Το χάος κουράστηκε
η γη κουράστηκε
ο έρωτας έκλεισε τα σάρκινα μάτια του

δυο μεταξένια φτερά
γύριζαν γύρω από τον έρωτα

όμορφος σκέφτηκαν
και άρχισαν να ρουφάν από το πλάι του
αίμα και κόκαλα και δέρμα και μυς
και τα μεταξένια φτερά ζώστηκαν σάρκα
για τον έρωτα

και ο έρωτας ξύπνησε
ως άντρας
και είπε ακουμπώντας τα μεταξένια φτερά που ζώστηκαν σάρκα
ανδρίδα είσαι

κομμάτι μου είναι αυτό
σάρκα από την σάρκα μου
και αίμα από το αίμα μου

και την ακούμπησε
και την δάγκωσε
και την φίλησε
και έγιναν ξανά μια σάρκα, για λίγο.

Και ένοιωσε εκείνος για λίγο ένα μεταξένιο φτερούγισμα
και ένοιωσε εκείνη για λίγο τα φτερά της, ξανά.

και την κοίταξε
και τον κοίταξε

πεταλούδα την είπε

και άνθισε η γης
και μεταξένια φτερά γέμισαν τον ουρανό
και χαμογέλασε










Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου