Ο Εραστής της Πατησίων

Υγρό κερί απ το στόμα σου οι λέξεις

παγώνουν στο άκουσμα τους

κι ύστερα κατρακυλούν εύθραυστες στα σεντόνια.

Πώς να διαλέξουν εραστή οι ενοχές και οι φόβοι , αδύνατο.

Θα ντυθείς , θα πλυθείς

δεν θα μιλήσεις.

Το τσιγάρο συντροφεύει αρμονικά τα κορναρίσματα ,

τα  μάτια μου έξω απ το παράθυρο στο πλήθος που ανεβοκατεβαίνει

τα δόντια σου στον λαιμό μου

τα λευκά μας μπλουζάκια στο πάτωμα .

Θα ντυθείς , θα πλυθείς

δεν θα μιλήσεις

Έχω δουλειές , η μόνιμη απάντηση στο κάθε μ αγαπάς

που γράφω στους τοίχους , απέναντι απ την σκέψη σου

το δάκρυ μου στον καθρέφτη σου

η ανάσα μου κοφτή

θα σ αγκαλιάσω , θα γελάσω

θα πνίξω τον φόβο μου.