αδιανόητα

Κοιτώντας την ζωή μου πίσω

βρίσκομαι να στέκω

επάνω σε αποφάσεις

και πράξεις

που θεωρούσα κάποτε , αδιανόητες.

Πόσο η ζωή γκρεμίζει την αλλαζωνία μας

και πώς μαθαίνουμε να ζούμε

και να αδιαφορούμε

και ν αγαπάμε

τα όσα ο εαυτός μας φάνηκε , αδύνατος.

Η ζωή κυλά με φόντο τις αδυναμίες μας

εκεί χτίζουμε

προσδοκώντας μια σταθερά

μια φωτεινή αλήθεια

να μας αγαπήσει

όχι για αυτό που είμαστε

αλλά παρότι είμαστε αυτό που είμαστε.