φωτογραφίες άλλά ντ άλλον

Που περπατάς τους έρωτες σου ?
Η γωνιές που διαφθείραμε και οι τόποι
Δεν είναι χώρος για να ανθίσει τίποτα
Τους μολύναμε με προσδοκίες
Στεγάσαμε στην αγκαλιά τους κλεμμένα φιλιά
Και ζώσαμε την αύρα τους με σκοτεινό και ανήλιαγο θέλω
Πώς να χωρέσεις λαγουδάκια και παιδικά σκίτσα μέσα τους
Εικόνες μιας ζωής υστερικής καλοπέρασης
Με πορτ μπεμπε , καροτσάκια , φορμίτσες και φρέσκο γάλα
Φωτογραφίζεσαι γυμνή από συναισθήματα
Με νεκρά μάτια
Κάπως έτσι ήταν , θα σκέφτεσαι
Όχι δεν ήταν
Δεν επαναλαμβάνονται μερικά πράγματα
Λιώνουν με τον χρόνο και παραμένουν απώλεια
Ότι δεν έχουμε τώρα
Το χάσαμε και δεν θα το ξαναβρούμε
Ούτε κακό , ούτε καλό
Αλήθεια
Ξένη μου φαίνεσαι και άσχημη
Έτσι όπως ζωγραφίζεις με το χέρι καρδούλες
Σαν κάποιον ν αγαπάς απέναντι από την ζωή
Στην παγκόσμια ιστορία των αναμνήσεων
Έναν Οδυσσέα ή κάποιον Αλέξανδρο
Που ξεκίνησε για κάποιο μακρινό ταξίδι
Πολεμώντας την ιστορία του
Και είτε πέθανε μακριά σου
Ή απλά γύρισε να σε βρει γριά
Με άντρες γύρω σου να ορέγονται
Περισσότερο το όνομα σου
Παρά τα στήθη σου
Άσχημη
Χωρίς εμπάθεια το λέω
Κακιά
Μόνη
Φοράς το βάρος του πατέρα του πολύτεκνου
Δεν χαριεντίζεσαι
Δεν κάνεις σκέρτσα
Κουμπώνεις απάνω στο περιβάλλον
Ανάποδα
Που περπατάς τους έρωτες σου
Εκεί που σε κοίταξα στο πλάι
Και σου είπα σε θέλω
Στοίχειωσαν τα λόγια μου
Και σαν φαντάσματα γυρνάνε και σκοτεινιάζουν το τοπίο
Είπα σε θέλω
Καμία φωνή δεν θ ακουστεί εκεί ξανά
Σαν την δική μου