Μίλα μου

Όλος ο κόσμος μου καταρρέει μπροστά στα χείλη σου ,
Μίλα μου
Πες μου
Τι;
Ανάσανε σου λέω στα στήθη μου
φωτιά και πνοή
εδώ είμαι
μια σάρκινη μπάλα.
Περνά τα χέρια σου γύρω μου και πλάσε με
δώς μου μορφή .
Κάνε με ότι ονειρεύτηκες .
Παραδόθηκα χωρίς όρους στην αίσθηση των δακτύλων σου
ανίκανος
ανέκφραστος
ανέραστος
γυμνός
άπλαστος
μωρό παιδί .
Σπρώξε τα πέλματα σου στους μηρούς μου
λύσε τα μαλλιά σου στα χέρια μου
φίλα με στην κοιλιά και στα γόνατα
κι άκου την καρδιά μου να σπάει .
Τους χυμούς του μυαλού μου γεύσου
πριν γίνουνε σκέψεις και κλαπούν από τις εκφράσεις.
Κλείσε μου το στόμα .
Ότι κι αν πω δεν θ ακουμπά καμιάν αλήθεια .
Όμως μήλα μου
Να ακούω τον ήχο της φωνής σου
να σχίζει απ άκρη σ’ άκρη το δωμάτιο.
Δεν θα έχω δικό μου τίποτα πια
σε σένα όλα
Δεν κατάφερα τίποτα !
Δεν ήμουν τίποτα !
Δεν έγινα τίποτα !
Πέρασα από τον κόσμο σαν ένα δάκρυ
στο μάτι ενός πιτσιρίκα , από την σκόνη
χωρίς σκοπό
από βιολογική αντίδραση του σύμπαντος
στην μονή πραγματικότητα , τον θάνατο.
Και σε σένα βρήκα μια μουσική ,
νόμιζα αγάπη ήταν ,
αλλά ήταν κάλεσμα ερωτικό κάποιου άλλου .
Τώρα ξέρω .
Ας μη μ αγαπάς . κοιτά με
Σφίξε τα δόντια σου γερά στον λαιμό μου
πλημύρισε το στόμα σου
απ το αίμα μου
πάρε την ζωή απ τα χνώτα μου
όμως λυπήσου με , μήλα μου
Κοιτά με
Ας μην μ αγαπάς ,
πριν να σβήσει το φώς
να έχω αγαπήσει εγώ τουλάχιστο.